BÜYÜTKemiğin anatomisi. Kemik kompakt kemik, süngerimsi kemik ve kemik iliğinden oluşur. Kompakt kemik, kemiğin dış katmanını oluşturur. Süngerimsi kemik çoğunlukla kemiklerin uçlarında bulunur ve kırmızı iliği içerir. Kemik iliği çoğu kemiğin merkezinde bulunur ve birçok kan damarına sahiptir. İki tür kemik iliği vardır: kırmızı ve sarı. Kırmızı ilik, kırmızı kan hücreleri, beyaz kan hücreleri veya trombositlere dönüşebilen kan kök hücrelerini içerir. Sarı ilik çoğunlukla yağdan yapılır.
Lösemi kırmızı kan hücrelerini, beyaz kan hücrelerini ve trombositleri etkileyebilir.
BÜYÜTKan hücresi gelişimi. Bir kan kök hücresi, kırmızı kan hücresi, trombosit veya beyaz kan hücresine dönüşmek için birkaç aşamadan geçer.
ALL'de çok fazla kök hücre lenfoblastlara, B lenfositlere veya T lenfositlere dönüşür. Bu hücrelere lösemi hücreleri de denir . Bu lösemi hücreleri enfeksiyonla çok iyi mücadele edemez. Ayrıca kanda ve kemik iliğinde lösemi hücrelerinin sayısı arttıkça sağlıklı beyaz kan hücreleri, kırmızı kan hücreleri ve trombositlere daha az yer kalır. Bu enfeksiyona, anemiye ve kolay kanamaya neden olabilir . Kanser ayrıca merkezi sinir sistemine (beyin ve omurilik ), lenf düğümlerine, dalağa, karaciğere, testislere ve diğer organlara da yayılabilir .
Önceki kemoterapi ve radyasyona maruz kalma ALL gelişme riskini artırabilir.
Bir kişinin hastalığa yakalanma şansını artıran her şeye risk faktörü denir . Bu risk faktörlerinden bir veya daha fazlasına sahip olan her kişide ALL gelişmeyebilir ve bilinen herhangi bir risk faktörüne sahip olmayan kişilerde de gelişebilir. Risk altında olabileceğinizi düşünüyorsanız doktorunuzla konuşun. ALL için olası risk faktörleri aşağıdakileri içerir:
Kırmızı kan hücrelerinin ve trombositlerin sayısı.
Beyaz kan hücrelerinin sayısı ve türü.
Kırmızı kan hücrelerindeki hemoglobin ( oksijen taşıyan protein ) miktarı .
Kan örneğinin kırmızı kan hücrelerinden oluşan kısmı.
BÜYÜTTam kan sayımı (CBC). Kan, bir iğnenin damara sokulması ve kanın bir tüpe akması sağlanarak toplanır. Kan örneği laboratuvara gönderilir ve kırmızı kan hücreleri, beyaz kan hücreleri ve trombositler sayılır. CBC birçok farklı durumu test etmek, teşhis etmek ve izlemek için kullanılır.
Kan kimyası çalışmaları : Vücuttaki organ ve dokular tarafından kana salınan belirli maddelerin miktarını ölçmek için kan örneğinin kontrol edildiği bir prosedür. Bir maddenin olağandışı (normalden daha yüksek veya daha düşük) miktarı bir hastalık belirtisi olabilir.
Periferik kan yayması : Bir kan numunesinin blast hücreleri, beyaz kan hücrelerinin sayısı ve türü, trombosit sayısı ve kan hücrelerinin şeklindeki değişiklikleraçısından kontrol edildiği bir prosedür
Kemik iliği aspirasyonu ve biyopsisi : Kalça kemiğine veya göğüs kemiğine içi boş bir iğne batırılarak kemik iliği, kan ve küçük bir kemik parçasının alınması. Bir patolog anormal hücreleri aramak için kemik iliğini, kanı ve kemiği mikroskop altında inceler.BÜYÜTKemik iliği aspirasyonu ve biyopsisi. Derinin küçük bir bölgesi uyuşturulduktan sonra hastanın kalça kemiğine kemik iliği iğnesi batırılır. Mikroskop altında incelenmek üzere kan, kemik ve kemik iliği örnekleri alınır.
Alınan kan veya kemik iliği dokusu örnekleri üzerinde aşağıdaki testler yapılabilir:
Sitogenetik analiz : Birkan veya kemik iliği örneğindeki hücrelerin kromozomlarının sayıldığı ve kırık, eksik, yeniden düzenlenmiş veya ekstra kromozomlar gibi herhangi bir değişiklik açısından kontrol edildiğibir laboratuvar testi . Bazı kromozomlardaki değişiklikler kanser belirtisi olabilir. Örneğin Philadelphia kromozomu pozitif ALL'de bir kromozomun bir kısmı başka bir kromozomun bir kısmı ile yer değiştirir. Buna “Philadelphia kromozomu” denir. Sitogenetik analiz, kanseri teşhis etmeye , tedaviyi planlamaya veya tedavinin ne kadar iyi çalıştığını bulmaya yardımcı olmak için kullanılırBÜYÜTPhiladelphia (Ph) kromozomu, 9 ve 22 numaralı kromozomların parçaları kopup yer değiştirdiğinde oluşan anormal bir kromozomdur. 9. kromozomdan gelen ABL geni , 22. kromozom üzerindeki BCR genine bağlanarak BCR :: ABL füzyon genini oluşturur . Üzerinde füzyon geninin bulunduğu değişen 22. kromozoma Ph kromozomu adı verilir.
İmmünofenotipleme : Hücre yüzeyindeki antijen türlerineveya belirteçlere dayalı olarak kanser hücrelerini tanımlamak için antikorları kullanan bir laboratuvar testi. Bu test belirli lösemi türlerinin teşhisine yardımcı olmak için kullanılır. Örneğin, bir sitokimya çalışması, numunedeki belirli değişiklikleri aramak için kimyasallar (boyalar) kullanarak bir doku numunesindeki hücreleri test edebilir. Bir kimyasal, bir tür lösemi hücresinde renk değişikliğine neden olabilirken, başka bir tür lösemi hücresinde renk değişikliğine neden olmayabilir.
Bazı faktörler prognozu (iyileşme şansını) ve tedavi seçeneklerini etkiler.
Prognoz ve tedavi seçenekleri aşağıdakilere bağlıdır :
Hastanın yaşı.
Kanserin beyne veya omuriliğe yayılıp yayılmadığı.
Philadelphia kromozomu da dahil olmak üzere genlerde belirli değişikliklerin olup olmadığı .
Kanserin daha önce tedavi edilip edilmediği veya tekrarlanıp tekrarlanmadığı (geri gelip gelmediği).
Yetişkin Akut Lenfoblastik Löseminin Aşamaları
ANAHTAR NOKTALARI
Yetişkinlerde akut lenfoblastik lösemi (ALL) tanısı konulduktan sonra, kanserin merkezi sinir sistemine (beyin ve omurilik) veya vücudun diğer bölgelerine yayılıp yayılmadığını belirlemek için testler yapılır.
Yetişkin ALL için standart bir evreleme sistemi yoktur.
Yetişkinlerde akut lenfoblastik lösemi (ALL) tanısı konulduktan sonra, kanserin merkezi sinir sistemine (beyin ve omurilik) veya vücudun diğer bölgelerine yayılıp yayılmadığını belirlemek için testler yapılır.
Kanserin yayılıp yayılmadığını anlamak için kullanılan işleme evreleme denir . Tedavinin planlanması için löseminin kan ve kemik iliği dışına yayılıp yayılmadığının bilinmesi önemlidir .
Löseminin yayılıp yayılmadığını öğrenmek için aşağıdaki testler ve prosedürler kullanılabilir:
Göğüs röntgeni :Göğüs içindeki organların ve kemiklerin röntgeni . Röntgen, vücuttan geçerek filme geçebilen ve vücudun içindeki alanların resmini oluşturabilen bir tür enerji ışınıdır.
Lomber ponksiyon : Omurgadan beyin omurilik sıvısı (BOS)örneği toplamak için kullanılan bir prosedür. Bu, omurgadaki iki kemik arasına ve omuriliğin etrafındaki BOS'asıvıdan bir örnek alınarakyapılır BOS örneği, lösemi hücrelerinin beyne ve omuriliğe yayıldığına dair işaretler açısından mikroskop altında kontrol edilir. Bu işleme aynı zamanda LP veya omurga musluğu da denir.BÜYÜTLomber ponksiyon. Hasta masanın üzerinde kıvrılmış bir pozisyonda yatıyor. Sırtın alt kısmında küçük bir alan uyuşturulduktan sonra, beyin omurilik sıvısını (BOS, maviyle gösterilmiştir) çıkarmak için omurganın alt kısmına bir omurga iğnesi (uzun, ince bir iğne) yerleştirilir. Sıvı test için bir laboratuvara gönderilebilir.
CT taraması (CAT taraması) : Karnın farklı açılardan alınmışbir dizi ayrıntılı resmini oluşturan bir prosedürResimler, bir röntgen makinesine bağlı bir bilgisayar tarafından yapılır. Organların veya dokuların daha net görünmesine yardımcı olmak için damar içine birboya enjekte edilebilir veya yutulabilirBu işleme bilgisayarlı tomografi, bilgisayarlı tomografi veya bilgisayarlı aksiyal tomografi de denir.
MRI (manyetik rezonans görüntüleme) : Vücudun içindeki alanların bir dizi ayrıntılı resmini yapmak için mıknatıs, radyo dalgaları ve bilgisayar kullanan bir prosedürBu prosedür aynı zamanda nükleer manyetik rezonans görüntüleme (NMRI) olarak da adlandırılır.
Yetişkin ALL için standart bir evreleme sistemi yoktur.
Tedavi edilmeyen erişkin ALL'de hastalık yeni teşhis edilir. Ateş, kanama veya ağrı gibi kanserin neden olduğu belirti ve semptomları hafifletmek dışında tedavi edilmemiştir ve aşağıdakiler doğrudur:
Kemik iliği dışında löseminin hiçbir belirti veya semptomu yoktur .
Tekrarlayan yetişkin ALL
Tekrarlayan yetişkin ALL, remisyona girdikten sonra tekrarlayan (geri dönen) kanserdir . ALL kana, kemik iliğine veya vücudun diğer bölümlerine geri gelebilir.
Tedavi Seçeneğine Genel Bakış
ANAHTAR NOKTALARI
Erişkin akut lenfoblastik lösemi (ALL) hastalarına yönelik farklı tedavi türleri mevcuttur.
Yetişkin ALL'nin tedavisi genellikle iki aşamadan oluşur.
Aşağıdaki tedavi türleri kullanılır:
Kemoterapi
Radyasyon tedavisi
Kök hücre nakli ile kemoterapi
Hedefe yönelik tedavi
Klinik deneylerde yeni tedavi türleri test ediliyor.
İmmünoterapi
Hastalar klinik bir araştırmaya katılmayı düşünebilirler.
Hastalar kanser tedavisine başlamadan önce, tedavi sırasında veya başladıktan sonra klinik araştırmalara katılabilirler.
Yetişkinlerde akut lenfoblastik lösemi tedavisi yan etkilere neden olabilir.
Takip testleri gerekebilir.
Erişkin akut lenfoblastik lösemi (ALL) hastalarına yönelik farklı tedavi türleri mevcuttur.
Erişkin akut lenfoblastik lösemili (ALL) hastalar için farklı tedavi türleri mevcuttur . Bazı tedaviler standarttır (şu anda kullanılan tedavi), bazıları ise klinik araştırmalarda test edilmektedir . Tedavi klinik denemesi, kanser hastalarına yönelik mevcut tedavilerin iyileştirilmesine veya yeni tedaviler hakkında bilgi edinilmesine yardımcı olmayı amaçlayan bir araştırma çalışmasıdır . Klinik araştırmalar yeni bir tedavinin standart tedaviden daha iyi olduğunu gösterdiğinde, yeni tedavi standart tedavi haline gelebilir. Hastalar klinik bir araştırmaya katılmayı düşünebilirler. Bazı klinik araştırmalar yalnızca tedaviye başlamamış hastalara açıktır.
Yetişkin ALL'nin tedavisi genellikle iki aşamadan oluşur.
Remisyon sonrası tedavi : Bu tedavinin ikinci aşamasıdır. Lösemi remisyona girdiğinde başlar. Remisyon sonrası tedavinin amacı, aktif olmayan ancak yeniden büyümeye başlayıp nüksetmeye neden olabilecek kalan lösemi hücrelerini öldürmektir . Bu aşamaya remisyon sürdürme tedavisi de denir.
Kemoterapi, kanser hücrelerinin büyümesini durdurmak için hücreleri öldürerek veya bölünmelerini durdurarak ilaçların kullanıldığı bir kanser tedavisidir. Kemoterapi ağızdan alındığında veya damar veya kas içine enjekte edildiğinde ilaçlar kan dolaşımına karışır ve vücuttaki kanser hücrelerine ulaşabilir (sistemik kemoterapi). Kemoterapi doğrudan beyin omurilik sıvısına (intratekal kemoterapi), bir organa veya karın gibi bir vücut boşluğuna uygulandığında , ilaçlar esas olarak bu bölgelerdeki kanser hücrelerini etkiler ( bölgesel kemoterapi ). Kombinasyon kemoterapisi birden fazla antikanser ilacının kullanıldığı tedavidir.
İntratekal kemoterapi, beyne ve omuriliğe yayılmış veya yayılabilecek yetişkin ALL'yi tedavi etmek için kullanılabilir. Lösemi hücrelerinin beyne ve omuriliğe yayılma olasılığını azaltmak için kullanıldığında buna CNS profilaksisi denir.
BÜYÜTİntratekal kemoterapi. Antikanser ilaçları beyin omurilik sıvısını (BOS, maviyle gösterilmiştir) tutan intratekal boşluğa enjekte edilir. Bunu yapmanın iki farklı yolu vardır. Şeklin üst kısmında gösterilen yollardan biri, ilaçları bir Ommaya rezervuarına (ameliyat sırasında kafa derisinin altına yerleştirilen kubbe şeklinde bir kap; ilaçları küçük bir tüp içinden beyne akarken tutar) enjekte etmektir. ). Şeklin alt kısmında gösterilen diğer yöntem ise, sırtın alt kısmında küçük bir alan uyuşturulduktan sonra ilaçların doğrudan omurganın alt kısmındaki BOS'a enjekte edilmesidir.
Radyasyon tedavisi , kanser hücrelerini öldürmek veya büyümelerini önlemek için yüksek enerjili röntgen ışınlarının veya diğer radyasyon türlerinin kullanıldığı bir kanser tedavisidir . Dış radyasyon terapisi, vücudun kanserli bölgesine radyasyon göndermek için vücut dışındaki bir makineyi kullanır.
Kemoterapi kanser hücrelerini öldürmek için verilir. Kan yapıcı hücreler de dahil olmak üzere sağlıklı hücreler de kanser tedavisiyle yok edilir. Kök hücre nakli, kan oluşturan hücrelerin değiştirilmesi için yapılan bir tedavidir. Kök hücreler (olgunlaşmamış kan hücreleri), hastanın veya donörün kanından veya kemik iliğinden alınır ve dondurularak saklanır. Hasta kemoterapiyi veya tüm vücuda radyasyon tedavisini tamamladıktan sonra depolanan kök hücreler eritilir ve bir infüzyon yoluyla hastaya geri verilir . Bu yeniden aşılanan kök hücreler vücudun kan hücrelerine dönüşür (ve onları onarır).
BÜYÜTDonör kök hücre nakli. (Adım 1): Donörden kök hücre toplanmasından dört ila beş gün önce, donöre kan dolaşımında dolaşan kök hücre sayısını artıracak bir ilaç verilir (gösterilmemiştir). Kan oluşturan kök hücreler daha sonra donörden kolundaki büyük bir damar yoluyla toplanır. Kan, kök hücreleri uzaklaştıran bir aferez makinesinden akar. Kanın geri kalanı diğer kolundaki bir damar yoluyla donöre geri gönderilir. (2. Adım): Hasta, kanser hücrelerini öldürmek ve vücudunu donör kök hücrelerine hazırlamak için kemoterapi alır. Hasta ayrıca radyasyon terapisi de alabilir (gösterilmemiştir). (3. Adım): Hastaya donör kök hücrelerinin infüzyonu yapılır.
Hedefe yönelik tedavi
Hedefli terapi, belirli kanser hücrelerini tanımlamak ve onlara saldırmak için ilaçların veya diğer maddelerin kullanıldığı bir tedavi türüdür.
Monoklonal antikorlar : Monoklonal antikorlar, kanser dahil birçok hastalığın tedavisi için laboratuvarda üretilen bağışıklık sistemi proteinleridir . Bir kanser tedavisi olarak bu antikorlar , kanser hücreleri veya kanser hücrelerinin büyümesine yardımcı olabilecek diğer hücreler üzerindeki belirli bir hedefe bağlanabilir. Antikorlar daha sonra kanser hücrelerini öldürebilir, büyümelerini engelleyebilir veya yayılmalarını engelleyebilir. Monoklonal antikorlar infüzyonla verilir. Tek başına veya ilaçları, toksinleri veya radyoaktif maddeleri doğrudan kanser hücrelerine taşımak için kullanılabilirler . Blinatumomab ve inotuzumab ozogamisin, yetişkin ALL'yi tedavi etmek için kök hücre naklinde kullanılan monoklonal antikorlardır.
Monoklonal antikorlar kanseri tedavi etmek için nasıl çalışır? Bu video, trastuzumab, pembrolizumab ve rituksimab gibi monoklonal antikorların, kanser hücrelerinin büyümesi gereken molekülleri nasıl bloke ettiğini, kanser hücrelerini vücudun bağışıklık sistemi tarafından yok edilmesi için nasıl işaretlediğini veya kanser hücrelerine zararlı maddeleri nasıl ilettiğini gösterir.
Klinik deneylerde yeni tedavi türleri test ediliyor.
Bu özet bölümü, klinik araştırmalarda incelenen tedavileri açıklamaktadır. Üzerinde çalışılan her yeni tedaviden bahsetmeyebilir. Klinik araştırmalara ilişkin bilgilere NCI web sitesinden ulaşılabilir .
İmmünoterapi
İmmünoterapi , kanserle savaşmak için hastanın bağışıklık sistemini kullanan bir tedavi yöntemidir. Vücut tarafından üretilen veya laboratuvarda üretilen maddeler, vücudun kansere karşı doğal savunmasını güçlendirmek, yönlendirmek veya onarmak için kullanılır.
CAR T hücresi tedavisi : Bu tedavi, hastanın T hücrelerini (bir tür bağışıklık sistemi hücresi) değiştirir, böylece kanser hücrelerinin yüzeyindeki belirli proteinlere saldırırlar. Laboratuvar ortamında hastadan T hücreleri alınıyor ve yüzeylerine özel reseptörler ekleniyor. Değişen hücrelere kimerik antijen reseptörü (CAR) T hücreleri denir . CAR T hücreleri laboratuvarda büyütülüyor ve hastaya infüzyon yoluyla veriliyor. CAR T hücreleri hastanın kanında çoğalır ve kanser hücrelerine saldırır. CAR T hücresi tedavisi, tekrarlayan (geri dönen) yetişkin ALL'nin tedavisinde araştırılmaktadır.
BÜYÜTCAR T hücresi tedavisi. Hastanın T hücrelerinin (bir tür bağışıklık hücresi) kanser hücrelerine bağlanacak ve onları öldürecek şekilde laboratuvarda değiştirildiği bir tedavi türü. Hastanın kolundaki bir damardan gelen kan, bir tüp aracılığıyla bir aferez makinesine (gösterilmemiştir) akar; bu makine, T hücreleri de dahil olmak üzere beyaz kan hücrelerini uzaklaştırır ve kanın geri kalanını hastaya geri gönderir. Daha sonra kimerik antijen reseptörü (CAR) adı verilen özel bir reseptöre ait gen, laboratuvarda T hücrelerine yerleştirilir. Milyonlarca CAR T hücresi laboratuvarda büyütülüyor ve daha sonra hastaya infüzyon yoluyla veriliyor. CAR T hücreleri, kanser hücreleri üzerindeki bir antijene bağlanıp onları öldürebilir.
Hastalar klinik bir araştırmaya katılmayı düşünebilirler.
Günümüzde kansere yönelik standart tedavilerin çoğu daha önceki klinik araştırmalara dayanmaktadır. Bir klinik araştırmaya katılan hastalar standart tedaviyi alabilir veya yeni bir tedaviyi ilk alanlar arasında olabilirler.
Klinik araştırmalara katılan hastalar aynı zamanda gelecekte kanserin tedavi edilme şeklinin iyileştirilmesine de yardımcı oluyor. Klinik araştırmalar etkili yeni tedavilere yol açmasa bile çoğu zaman önemli sorulara yanıt verir ve araştırmayı ileriye taşımaya yardımcı olur.
Hastalar kanser tedavisine başlamadan önce, tedavi sırasında veya başladıktan sonra klinik araştırmalara katılabilirler.
Bazı klinik araştırmalar yalnızca henüz tedavi görmemiş hastaları içermektedir. Diğer denemeler, kanseri iyileşmeyen hastaların tedavilerini test ediyor. Ayrıca kanserin tekrarlamasını (geri gelmesini) durdurmanın veya kanser tedavisinin yan etkilerini azaltmanın yeni yollarını test eden klinik araştırmalar da vardır .
Kanseri teşhis etmek veya kanserin evresini öğrenmek için yapılan testlerden bazıları tekrarlanabilir. Tedavinin ne kadar işe yaradığını görmek için bazı testler tekrarlanacaktır. Tedaviye devam edilip edilmeyeceğine, değiştirilip değiştirilmeyeceğine veya tedavinin durdurulmasına ilişkin kararlar bu testlerin sonuçlarına göre verilebilir.
Tedavi bittikten sonra da zaman zaman bazı tetkikler yapılmaya devam edilecektir. Bu testlerin sonuçları, durumunuzun değişip değişmediğini veya kanserin yeniden ortaya çıkıp çıkmadığını (geri gelip gelmediğini) gösterebilir. Bu testlere bazen takip testleri veya kontroller denir .
Tedavi Edilmemiş Erişkin Akut Lenfoblastik Löseminin Tedavisi
Türkçe 
English 
العربية 
